maandag 17 december 2012

Kunsteducatie: broodnodig voor het kinderbrein

In het kleuteronderwijs kunnen de kleuters nog voor 98% creatief zijn. In het lager onderwijs zakt dat naar 32%, en wanneer de jongeren in het secundair zitten, kunnen ze nog maar voor 2% creatief zijn! Heel bedroevende cijfers vind ik dat.

We worden steeds minder creatief!

Denk hier maar eens over na:

De grootste vijand van creativiteit is het juiste antwoord!


woensdag 28 november 2012

Stilste kamer ter wereld


Het Orfield Laboratorium in de Verenigde Staten mag met veel trots zeggen dat het de stilste kamer ter wereld herbergt. De anechoïsche kamer absorbeert maar liefst 99.99 % van alle geluid en wordt onder meer gebruikt voor de training van astronauten. Toch durft niemand er langer blijven dan 45 minuten.

De dode kamer van het Orfield Laboratorium wordt door het Guinness World Records Book gezien als de stilste kamer op aarde. De kamer is volledig omgeven door kunststofplaten die werkelijk alle geluid absorberen. De maker van de kamer, Steven Orfield daagt geregeld mensen uit om alleen en in het donker plaats te nemen in zijn meesterwerk.



Hallucinaties

Toch is dat niet evident. Volgens Orfield beginnen mensen spontaan te hallucineren eens ze in de kamer zitten. ‘Als het volledig stil wordt passen de oren zich automatisch aan. Je hoort enkel je hart bonken en je maag borrelen. Het enige geluid in de kamer ben je zelf’, verklaart Orfield. En dat kan een mensenlichaam blijkbaar nogal moeilijk aan. Een mens oriënteert zich in het donker namelijk enkel op geluid. Eens ook dat geluid verdwijnt, zijn we verloren, beweert Orfield. ‘De enige manier om de stille kamer goed uit te komen, is op een stoel. En dan nog’, maakt Orfield de kamer nog mysterieuzer.

Ook astronauten van de NASA moeten op training in de anechoïsche kamer. NASA vult de kamer met water en laat de astronauten er drijven. Daarna wordt getest hoe lang het duurt vooraleer de astronauten beginnen te hallucineren, en of de astronauten die gedachten kunnen verdrijven. ‘De ruimte is eigenlijk een gigantische anechoïsche kamer’, verklaart Orfield, ‘dus het is cruciaal dat de astronauten daar nog voor hun vertrek op oefenen.’

De recordtijd in de stille kamer staat op naam van een journalist, die er 45 minuten in doorbracht. Orfield zelf kan het er dertig minuten in volhouden.


donderdag 22 november 2012

Terracottaleger (tot 17/02/2013)

Het terracottaleger van de eerste keizer van China is gelegerd in de Brusselse Beurs. Bewonder 150 replica’s van krijgers, paarden en wagens. In 1987 verklaarde Unesco het ‘Terracotta Army’ tot werelderfgoed. Het bestaat uit 8000 soldaten, paarden en wagens. Het ondergrondse leger behoort tot het mausoleum van de keizer. Voor de bouw van de onvoorstelbare dodenstad werden 36 jaar lang 720.000 arbeiders ingezet. De reconstructie wordt opgeluisterd door reusachtige illustraties, een klank- en lichtshow, een documentaire en een diavoorstelling.

Meer info op www.expoterracotta.be


woensdag 21 november 2012

ArtGent

Een nieuwe, kwalitatief hoogstaande kunstbeurs, die vier verschillende zones omvat en inspeelt op een unieke bezoekerservaring.

Internationale kunst van de 21ste eeuw
Nationale en internationale kunst, gekenmerkt door visie, lef en ambitie. Binnen Young ontdek je vernieuwing en ontmoet je de gevestigde waarden van morgen. Rick Vercauteren, Directeur Museum van Bommel van Dam - Venlo, zorgt voor een focus op Nederland.


Belgische Kunst na 1900
B.Art, gloednieuw en zonder meer baanbrekend, wordt opgebouwd rond solo-shows van individuele kunstenaars. Kunst na 1900 staat centraal, gecreëerd door Belgische of in België wonende en werkende kunstenaars.
Van schilderijen en sculpturen over tekeningen en foto's tot installaties en multimediaproducties. Video en kortfilm worden doorlopend in een aparte filmzaal vertoond.




Nationale en internationale beeldende kunst uit de 20ste en 21ste eeuw
De jonge bezoeker kan hier tal van kunstwerken ontdekken en de klassieke verzamelaar kan hier museaal erkende werken kopen. De betere galeries tonen hier hun beste kunstenaars uit de 21ste eeuw, aangevuld met een selectie topkunstenaars van de 20ste eeuw in een focus op 'de modernen' (olv. Prof. Willem Elias) en een focus op 'fotografie'.



Vintage van de 20ste en design van de 21ste eeuw
Vintage en design zijn meer dan ooit een 'way of life'. Met betrouwbare kwaliteit en authenticiteit uit de 20ste eeuw maakt Lieven Daenens, Directeur Designmuseum Gent, in zijn selectie het verschil, en ook elk 21ste-eeuws vernieuwend en uitzonderlijk creatief kwaliteitsobject voor in de woning kan de koper bij ons vinden.
Het design van vandaag is tenslotte de vintage van morgen.





-> win 1 van de 10 duo-uitnodigingen voor de PREVIEW op 29/11/2012 (17u-19u) via deze link.
-> win 1 van de 100 duo-uitnodigingen voor de VERNISSAGE op 29/11/2012 (19u-23u) via deze link

dinsdag 20 november 2012

Street Art - Slinkachu

De Londense straatartiest startte in 2006 met zijn project Little People. Zes jaar later was het met You are here eindelijk aan Antwerpen om het decor te vormen voor de miniatuurtaferelen. Met zijn minuscule poppetjes wil Slinkachu mensen aanzetten zich meer bewust te zijn van hun omgeving. De poppetjes komen meestal uit modelbouwpakketten voor miniatuurtreinen. Het project gaat zowel om het plaatsen van de taferelen als de fotografie ervan.

Het Little People-project begon als hobby maar groeide al snel uit tot een internationale hoogvlieger. Slinkachu zette zijn carrière als grafisch vormgever stop en stortte zich op de kunst.
“Initieel wilde ik gewoon fijne dingen creëren voor mezelf en voor mijn vrienden. Dat het zo’n vaart zou lopen, had ik nooit gedacht.” Door die plotse parcourswijziging staat Slinkachu er wat weigerachtig tegenover zichzelf een artiest te noemen. “Ik vind het moeilijk een term te moeten kleven op wat ik nu doe. Meestal benoem ik mezelf als fotograaf, maar dat dekt niet volledig de lading. Het woord ‘artiest’ heeft een bepaalde bijklank en ik weet niet of ik exclusief in dat hokje pas.”

Eenzaam in de stad

Slinkachu stelt zijn taferelen zodanig samen dat ze de eenzaamheid en de melancholie van het leven in een grootstad reflecteren. Mensen moeten zich kunnen vereenzelvigen met zijn kleine personages.
“Eenzaamheid is een universeel thema dat toepasbaar is op steden over de hele wereld. Welke vibe een stad ook heeft, er is altijd veel eenzaamheid.” Toch probeert Slinkachu zijn projecten tot op zekere hoogte aan de gaststad aan te passen. Zo draagt een van de Antwerpse personages een rood voetbalshirtje van de lokale voetbalploeg.

De poppetjes schildert hij, zodat ze binnen zijn visie passen. De rest van de enscenering gebeurt veelal met wat op straat voorhanden is. Nadat Slinkachu de scène heeft vastgelegd, laat hij de personages onverbiddelijk achter. Hoewel er heel wat tijd kruipt in het prepareren van de poppetjes heeft Slinkachu er geen moeite mee hen over te laten aan de grillen van de stad. “Nadat ik een installatie heb opgezet, zit mijn taak erop. Ik laat het verder over aan het stadsleven. Ik observeer geen toeschouwers omdat ik niet wil weten wat hun reactie is.”

Bootje van twintig euro

De figuurtjes van Slinkachu zijn ondertussen zeer gegeerd. “In Berlijn plooide ik eens een miniatuurbootje uit een briefje van twintig euro. Een kleine jongen hield me toen de hele tijd in de gaten. Of die nu vooral gefascineerd was door het geld of het bootje, blijft de vraag. De boot was in ieder geval geen lang leven beschoren, aangezien het jongetje vlak nadat ik klaar was al probeerde het tafereeltje uit het water te vissen. Maar dat vind ik niet erg, het hoort er zelfs bij.”

Van Slinky tot Pokémon

Waarom de artiest onder de naam Slinkachu door het leven gaat, is niet om juridische redenen zoals bij Banksy het geval is. “Het pseudoniem is met het project meegegroeid. Nu probeer ik mijn echte naam uit de belangstelling te houden, omdat ik merk dat hoe minder je weet over een artiest, hoe interessanter het project zelf blijft.” Waar de naam Slinkachu vandaan komt is ondertussen gemeengoed geworden. Doordat de Londenaar vroeger lang, krullend haar had, kreeg hij de bijnaam Slinky, naar het gelijknamige spiraalvormige speelgoed dat, mits een klein tikje eigenhandig trede per trede de trap afgaat. Dat die bijnaam in een Pokémonkleedje gestoken werd, was Slinky’s eigen schuld. “Op de universiteit tekende ik mijn vrienden als Pokémonfiguren. Maar ook ik ontsprong de dans niet. Mijn bijnaam verbasterde tot Slinkachu en die naam is blijven hangen.”

Little People, big plans

Voorlopig zitten er nog geen nieuwe projecten in de pijplijn maar Slinkachu hoopt met zijn Little People nog wel even door te gaan. “Het project blijft lopen maar zal waarschijnlijk een andere vorm aannemen. Op termijn wil ik me focussen op een meer architecturale visie en de omgeving van mijn little people meer belang toekennen dan ik tot nu toe heb gedaan. Het is normaal dat een project evolueert. Ik moet het niet enkel voor het publiek interessant houden maar ook voor mezelf.”

(apen.be/node/15802)





Modern pointillisme

Multimediakunstenaar Phil Hansen gebruikt een techniek vergelijkbaar met het pointillisme om bananenschillen te transformeren tot doeken waarop enkele van de beroemdste werken uit de kunstgeschiedenis gerecreëerd zijn. Met een punaise prikt hij gaatjes in de schil waarna het natuurlijke rijpproces (of rotproces) het 'doek' op magische wijze bruin inkleurt.

(www.brekend.nl)


Schepping van de man - Michelangelo